Kultura skarbów miedzianych (1500-1100 p.n.e.)

W tym okresie na terenie prawie całych Indii (Orisa, Nagpur, środkowe Indie, Dekan) odnajduje się zbiory podobnych narzędzi miedzianych. Nowościami są:

1	stosunkowo długie miecze z rękojeściami antenowymi i środkowym żeberkiem; prawdopodobnie przywędrowały one z Iranu lub Kaukazu; ich długość może być przyrównana do tych stosowanych w tym czasie przez Ludy Morza	Miecze brązowe o rękojeściach „antenowych” odkryte w pobliżu Kallur w dystrykcie Rajczur (Allchin & Allchin, 1973 fot. 35).
2	wzmacniające żebrowanie pojawia się nie tylko na mieczach, ale również na innych narzędziach: sztylety, groty strzał i włóczni	Narzędzia i broń ze skarbów wyrobów miedzianych z Doabu  (wg B.B. Lal).
3	harpunowe ciężkie groty do strzał i włóczni	Grot harpunowy z Rewari, Hariana (prawdopodobnie funkcja rytualna) (źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Copper_Hoard_Culture).
4	siekierki o charakterystycznych kształtach z otworem na osadzenie rękojeści	Miedziane i brązowe narzędzia z tzw. zachodniej grupy znalezisk, źródło: (Allchin & Allchin, 1973, s. 216).