Mudgara – młot bojowy: Difference between revisions
imported>AndBab |
imported>AndBab No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
== | == Informacje wstępne == | ||
Wiele typów oręża trafiło na pole walki wprost z pól lub warsztatów rzemieślniczych. Do nich należy młot bojowy, dla którego inspiracją był warsztat kowalski. Należy on do broni obuchowej, pokrewnej toporowi, nadziakowi i czekanowi. Składa się z dwóch bijaków o różnym kształcie osadzonych na drewnianym trzonie. Kształt bijaków uzależniony był od epoki, kultury i fantazji kowala. Służył on przede wszystkim do rozbijania uzbrojenia ochronnego przeciwnika. | Wiele typów oręża trafiło na pole walki wprost z pól lub warsztatów rzemieślniczych. Do nich należy młot bojowy, dla którego inspiracją był warsztat kowalski. Należy on do broni obuchowej, pokrewnej toporowi, nadziakowi i czekanowi. Składa się z dwóch bijaków o różnym kształcie osadzonych na drewnianym trzonie. Kształt bijaków uzależniony był od epoki, kultury i fantazji kowala. Służył on przede wszystkim do rozbijania uzbrojenia ochronnego przeciwnika. | ||
Line 5: | Line 5: | ||
Niestety niewiele zachowało się wyobrażeń tej broni na reliefach z interesujących nas okresów. Zajrzymy więc do warsztatów kowalskich Gandhary, by zobaczyć na jakich narzędziach mógł on być wzorowany. | Niestety niewiele zachowało się wyobrażeń tej broni na reliefach z interesujących nas okresów. Zajrzymy więc do warsztatów kowalskich Gandhary, by zobaczyć na jakich narzędziach mógł on być wzorowany. | ||
== | == Historia == | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
! style="text-align: center;"| | ! style="text-align: center;"| | ||
=== | === Artefakty z Gandhary (200 p.n.e.-200 n.e.) === | ||
|- | |- | ||
|[[Plik:Narzędzia kowalskie - Sirkap, II w. p.n.e – II w. n.e., Muzeum Taksili (zdjęcia A.Babkiewicz 2018)..jpg|alt=|mały|Narzędzia kowalskie, Sirkap, II w. p.n.e.-II w. n.e., Muzeum Taksili (zdjęcia: A.Babkiewicz 2018).]]Taksila, jak wskazuje na to etymologia samej nazwy (''takṣ'' - ciosać, ''śilā'' – kamień) słynęła z warsztatów kamieniarskich. Nie dziwi więc spora ilość narzędzi kowalskich odkrywanych na stanowiskach archeologicznych. | |[[Plik:Narzędzia kowalskie - Sirkap, II w. p.n.e – II w. n.e., Muzeum Taksili (zdjęcia A.Babkiewicz 2018)..jpg|alt=|mały|Narzędzia kowalskie, Sirkap, II w. p.n.e.-II w. n.e., Muzeum Taksili (zdjęcia: A.Babkiewicz 2018).]]Taksila, jak wskazuje na to etymologia samej nazwy (''takṣ'' - ciosać, ''śilā'' – kamień) słynęła z warsztatów kamieniarskich. Nie dziwi więc spora ilość narzędzi kowalskich odkrywanych na stanowiskach archeologicznych. | ||
Line 16: | Line 16: | ||
|} | |} | ||
== | == Dodatkowe informacje z subkontynentu indyjskiego == | ||
''Kauṭilya'' (''Arthaśāstra'' 2.18.6) zalicza młot (''mudgara'') do instrumentów, które nazywa „ruchomymi” lub „stosowanymi do poruszania/burzenia” (''cala-yantra''). Są tam ćwiekowane bele chroniące fosy (''pāñcālika''), drewniane bele do zrzucania z murów (''deva-daṇḍa''), katapulty (''āsphāṭima''), urządzenia do obalania kolumn (''tpāṭima'') czy kruszenia murów (''udghāṭima'') jak i różnego rodzaju maczugi (''musala-yaṣṭi, gadā, spṛktalā, śataghni''). | ''Kauṭilya'' (''Arthaśāstra'' 2.18.6) zalicza młot (''mudgara'') do instrumentów, które nazywa „ruchomymi” lub „stosowanymi do poruszania/burzenia” (''cala-yantra''). Są tam ćwiekowane bele chroniące fosy (''pāñcālika''), drewniane bele do zrzucania z murów (''deva-daṇḍa''), katapulty (''āsphāṭima''), urządzenia do obalania kolumn (''tpāṭima'') czy kruszenia murów (''udghāṭima'') jak i różnego rodzaju maczugi (''musala-yaṣṭi, gadā, spṛktalā, śataghni''). | ||
[[Category: Muktāmukta – do walki wręcz i ciskania]] | [[Category: Muktāmukta – do walki wręcz i ciskania]] |
Revision as of 23:09, 30 July 2021
Informacje wstępne
Wiele typów oręża trafiło na pole walki wprost z pól lub warsztatów rzemieślniczych. Do nich należy młot bojowy, dla którego inspiracją był warsztat kowalski. Należy on do broni obuchowej, pokrewnej toporowi, nadziakowi i czekanowi. Składa się z dwóch bijaków o różnym kształcie osadzonych na drewnianym trzonie. Kształt bijaków uzależniony był od epoki, kultury i fantazji kowala. Służył on przede wszystkim do rozbijania uzbrojenia ochronnego przeciwnika.
Niestety niewiele zachowało się wyobrażeń tej broni na reliefach z interesujących nas okresów. Zajrzymy więc do warsztatów kowalskich Gandhary, by zobaczyć na jakich narzędziach mógł on być wzorowany.
Historia
Artefakty z Gandhary (200 p.n.e.-200 n.e.) |
---|
alt=|mały|Narzędzia kowalskie, Sirkap, II w. p.n.e.-II w. n.e., Muzeum Taksili (zdjęcia: A.Babkiewicz 2018).Taksila, jak wskazuje na to etymologia samej nazwy (takṣ - ciosać, śilā – kamień) słynęła z warsztatów kamieniarskich. Nie dziwi więc spora ilość narzędzi kowalskich odkrywanych na stanowiskach archeologicznych.
|
Dodatkowe informacje z subkontynentu indyjskiego
Kauṭilya (Arthaśāstra 2.18.6) zalicza młot (mudgara) do instrumentów, które nazywa „ruchomymi” lub „stosowanymi do poruszania/burzenia” (cala-yantra). Są tam ćwiekowane bele chroniące fosy (pāñcālika), drewniane bele do zrzucania z murów (deva-daṇḍa), katapulty (āsphāṭima), urządzenia do obalania kolumn (tpāṭima) czy kruszenia murów (udghāṭima) jak i różnego rodzaju maczugi (musala-yaṣṭi, gadā, spṛktalā, śataghni).